Resekcja korzenia wierzchołka, zwana również apikotomią, jest niewielkim zabiegiem chirurgicznym, podczas którego usuwa się samą końcówkę korzenia zęba („apico” - wierzchołek lub koniec; „ektomia” - usunięcie) a następnie powstałą lukę uszczelnia się i wypełnia materiałem biokompatybilnym.
Resekcja jest zazwyczaj wykonywana przez endodontę (dentystę specjalizującego się w diagnozowaniu i leczeniu zębów z chorobami kanału korzeniowego) lub chirurga stomatologicznego.
Operację wykonuje się w sytuacji, gdy istnieją przeciwskazania do przeprowadzenia leczenia kanałowego lub leczenie kanałowe nie daje pożądanych efektów. Wskazaniem do wykonania apikotomii jest również sytuacja w której wcześniejsze leczenie kanałowe z różnych powodów zostało ponownie zainfekowane. Jeśli konwencjonalna terapia kanałowa nie jest już możliwa, należy rozważyć apikotomię, która może być w takim wypadku jedyną opcją uratowania zęba.
Przestrzeń wewnątrz zęba zwana komorą mieści miazgę - żywą tkankę (nerwy, naczynia krwionośne i tkanki łączne). Miazga utrzymuje ząb przy życiu. Z tej komory rozgałęzia się system kanałów korzeniowych. Leczenie endodontyczne, powszechnie znane jako leczenie kanałowe, jest stosowane, gdy miazga ulega zapaleniu lub infekcji. Może się to zdarzyć z kilku powodów, do najczęstszych przyczyn należą:
Jeśli miazga obumrze, komora miazgi i kanały mogą zostać zainfekowane. Ta infekcja może ostatecznie rozprzestrzenić się na otaczającą kość i inne tkanki wokół wierzchołka korzenia zęba. Wtedy konieczna staje się wsteczna obróbka kanału korzeniowego lub wypełnienie korzenia, w którym usuwa się wierzchołek korzenia zęba, a jamę końca korzenia wypełnia się materiałem biokompatybilnym.
Polega na wywierceniu małego otworu dostępowego do komory miazgi przez powierzchnię gryzącą zęba tylnego lub zza zęba przedniego. Zainfekowana tkanka jest usuwana z komory miazgi i kanałów korzeniowych, a przestrzeń jest dezynfekowana, kształtowana za pomocą małych elastycznych narzędzi, wypełniana i następnie zamykana.
Zdarza się jednak, że kanały korzeniowe mogą zostać z różnych powodów ponownie zainfekowane.
Czasami konwencjonalne leczenie kanałowe może nie być możliwe, a nawet może zagrozić zębowi. Na przykład dostęp do kanałów zęba z koroną i słupkiem może wymagać rozebrania całego uzupełnienia, co może dodatkowo osłabić ząb. W takich przypadkach lepszą alternatywą jest leczenie infekcji od korzenia zęba (zamiast od końca korony) poprzez zabieg resekcji korzenia wierzchołka.
Po dokładnym miejscowym znieczuleniu obszaru wykonuje się małe nacięcie przez tkanki dziąseł na poziomie zakażonego korzenia, umożliwiając bezpośredni dostęp do zainfekowanych tkanek okołowierzchołkowych („około” - wokół; „wierzchołek” - koniec korzenia). Pozwala to na usunięcie zapalnej lub zainfekowanej tkanki w pobliżu lub wokół wierzchołka korzenia. Następnie, aby uszczelnić kanał i zapobiec dalszej infekcji, na końcu kanału korzeniowego umieszcza sięniewielkie wypełnienie. Otwarte dziąsło - w celu zapewnienia zamknięcia tkanek i prawidłowego wygojenie - zabezpiecza się przez kilka szwów. Tam, gdzie to konieczne - szczególnie jeśli infekcja pozostawiła znaczną lukę - stosuje się przeszczep kości lub inne techniki, które pomagają kości w jej wzroście i właściwej regeneracji.
Chociaż resekcję korzenia wierzchołka wykonuje się zazwyczaj tylko wtedy,gdy konwencjonalne leczenie kanałowe jest już w zasadzie niemożliwe, to zabieg apikotomii jest bardziej skuteczny niż klasyczne leczenie endodontyczne. Właściwie przeprowadzona resekcja korzenia wierzchołka przywraca zdrowie zębów, kości i dziąseł na wiele lat.
